Inaczej będzie wyglądało odżywianie szczeniaków chihuahua, a inaczej – psa w podeszłym wieku, który potrzebuje mniej ruchu. Dzięki właściwemu żywieniu psa nie będzie ryzyka nadmiernej otyłości u chihuahua. Pamiętaj, że jeśli twój pupil nie jest zbyt aktywny fizycznie, porcje jego jedzenia powinny być odpowiednio mniejsze.
Drukuj Strony: [1] 2 3 4 Do dołu Wątek: Wirusowe zapalenie napletka u psa (Przeczytany 22391 razy) Witam,Panie weterynarz stwierdziła u mojego psa wirusowe zapalenie napletka. Ma on na nim pewnego rodzaju grudki czy krostki. Pies badanie krwi i moczu ma ok. Nie ma np krwiomoczu, ale czasami spadnie mu kilka kropli krwi, mniej lub bardziej czerwonej. Jak dla mnie to chyba jest zapalenie nie napletka ale całego prącia, bo jest ono trochę obrzmiałe, zaczerwienione i na nim całym widać te grudki czy pęcherzyki. Według wet tego się nie leczy antybiotykiem. Mam to przemywać vagosanem - jest to mieszanka ziołowa do przemywania okolic intymnych i do łagodnych stanów zapalnych. Czy miał któryś z Waszych psów podobny problem? Zapisane Mój pies miał problem ale nie na tle wirusowym tylko użarła go nas do przemywania prącia i przestrzeni podnapletkowej używałam prepusolu,a jest to srodek silniejszy w działaniu od dziwne to stwierdzenie o wirusowym zapaleniu napletka a następnie podawanie wyłącznie leków łagodzących objawy,zwłaszcza,ze nie napisałaś,ze pies przyjmuje przy okazji leki p/wirusowe ( w ogole jaki wirus stwierdził wet?) a dodatkowo piszesz o pojawiającej się mimo to krwi w moczu ( czy na pewno w moczu? skąd te krople?)Proponowałabym konsultację u innego weta. Zapisane Dariex, pies nie przyjmuje leków przeciw wirusowych. Wet nie stwierdził jaki to wirus. Krew nie jest w moczu - badanie moczu jest ok. Krew pochodzi prawdopodobnie z tego stanu zapalnego prącia czy napletka. Dodam tylko, że pies raz w tygodniu dostaje zastrzyk ze sterydem na stawy, bo ma już 13 lat. Zapisane Jesli prącie czy napletek jest w takim stanie,ze krwawi to o poważniejszą infekcję nie ziółkami tylko łagodzi objawy doraźnie ale nie wet mówił coś o tym dlaczego nie ma poprawy?Ja bym na prawdę sugerowała konsultację z innym lekarzem,aby podjął konkretne kroki w się męczy,to na pewno nie jest dla niego przyjemne. Zapisane Wet mówi, że na to nie daje się antybiotyków, tylko płucze np ziołami, a jak to nie pomoże to wtedy jakiś zabieg operacyjny. Ale Jago ma 13 lat i 2 miesiące i w jego wieku operacja? Już sama nie wiem co robić! Chyba pójdę dzisiaj zaraz po pracy do innego weta, bo już się niepokoję. Szczerze mówiąc, to dziwię się, bo jest to naprawdę dobry wet, zawsze pomógł na jelita, teraz chodzę tam, bo Jago ma problemy ze stawami i było ok. Zapisane Może tak. Antybiotyki nie zabijają wirusów, ale stosuje się je przy różnych wirusowych infekcjach, żeby infekcja wirusowa nie przeszła w bakteryjną. Sterydy są białkami, czyli pożywką dla wirusów dlatego w żadnym wypadku sterydu na zmiany wirusowe się nie stosuje, bo to pogarsza i są maści p/wirusowe (takie jak na opryszczkę) i te spokojnie można jaki zabieg operacyjny ma wet na myśli? Otwieranie zainfekowanych miejsc jest bardzo niebezpieczne. Tak jak ropiejących zębów się nie wyrywa. Zapisane Jago,tyle,ze chyba wet sam nie wie z czego wynika ta się zastanów czy gdyby się u Ciebie wdała jakakolwiek infekcja z sączącą się krwią łącznie,to myslałabyś tylko o tym istnieje coś takiego jak leki p/zapalne,bo zdaje się,ze wet zna tylko antybiotyki albo zioła.. Zapisane Czysta krew kapiąca z prącia bardzo często jest objawem powiększonej prostaty. Zapisane Inny weterynarz polecił mi przemywanie nadmanganianem potasu. A jak nie będzie poprawy to przepisze inny specyfik. Mojego Jaga to chyba nie boli, bo ma humor, gra w piłkę i nie interesuje się tym zbytnio. Gorączki nie ma. Dzisiaj też nie zauważyłam krwi. Przemywam to więc mu na zmianę - vagosan i nadmanganian. Poprzedni wet mówiąc o operacji miał na myśli zabieg przyżegania. Zapisane Witam Wszystkich,Chciałam Wam powiedzieć, że dzisiaj wcale nie było widać krwi ! Chyba te płukania coś pomagają! Zapisane Dobrze, że jest poprawa Tylko z tym nadmanganianem uważaj, żeby nie przedobrzyć. Sama sobie kiedyś tak narobiłam chciałam, żeby się wszystko szybko wygoiło i roztwór robiłam za mocny - popaliłam skórę. Zapisane Etna,bardzo słuszna uwaga,faktycznie za mocny roztwór może poparzyć... Zapisane I to jeszcze w takim miejscu Zapisane Zapisane Jestem chemikiem, więc wiem co może narobić nadmanganian . Uważam bardzo!!! Pies nie był kastrowany. Dalej nie widać krwi ! Zapisane Drukuj Strony: [1] 2 3 4 Do góry
W układzie rozrodczym samca psa wyróżnia się następujące narządy: napletek; prącie, czyli penis psa; cewka moczowa; nasieniowody; prostata; bulbus glandis (nie ma polskiej nazwy); jądra ukryte w worku mosznowym. Penis psa jest ukryty w napletku, wysuwa się z niego jedynie w określonych sytuacjach.
Proces oogenezy, czyli tworzenia komórek jajowych, zaczyna się juz w życiu płodowym - nasza suczka zanim się urodzi, nosi juz w sobie kilkaset tysięcy "zawiązków" przyszłych komórek jajowych, polowa z nich ulega jednak zanikowi przed osiągnięciem dojrzałości płciowej. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej przez sukę następuje dalszy ich rozwój i od tej pory przy każdej cieczce uwalniane sa dojrzale komórki jajowe. W wieku 5 lat zostaje juz tylko około 4500 pęcherzyków pierwotnych, u suki 10-letniej tylko około 500. W miarę zaawansowania rozwoju pęcherzyka jajnikowego (patrz schemat poniżej) we krwi narasta poziom estrogenow, co powoduje stopniowe przygotowanie organizmu suki do krycia i ciąży. Schemat ilustrujący kolejne stadia rozwoju pęcherzyka jajnikowego. Źródło: "Fizjologia zwierząt" praca zb. pod red. prof. dr hab. Tadeusza Krzymowskiego, PWRiL 1998 Estrogeny krążące we krwi powodują wzrost ukrwienia narządów rodnych, zmiany w obrębie pochwy, jajników, macicy, rozrost przewodów mlecznych w gruczole mlekowym oraz pobudzenie metabolizmu białek. tłuszczów, wapnia i fosforu, a także zmiany w sposobie zachowania suki - poszukiwanie samca i przyzwolenie na krycie. Stan gotowości rozrodczej suki przejawia sie silnie w sposobie jej zachowania - występuje silne pobudzenie nerwowe, niepokój, poszukiwanie samca, a wiec wzmożona ruchliwość i zwiększona wraziwosc na feromony samca. Stan najwyższej aktywności płciowej, w czasie którego suka pozwala na krycie, nazywamy ruja (estrus). W czasie trwania rui następuje owulacja, czyli uwolnienie gotowych do zapłodnienia komorek jajowych. Typowa malamucia cieczka trwa około 3 tygodni, w tym ruja przypada na środkowy tydzień. Owulacja występuje z reguły w drugim-trzecim dniu rui. Trzeba jednak cały czas pamiętać, ze sa to pewne wartości średnie - zdarzają sie suki dające sie kryć w pierwszym czy trzecim-czwartym tygodniu cieczki, wiec jeśli chcemy zapobiec niechcianej ciąży, nasza suka musi być pod czujna opieka i poza domem wyłącznie na smyczy przez cały okres cieczki. Suka w okresie rui działa instynktownie i należy sie spodziewać, ze hormony działające na jej mozg wezmą gore nad szkoleniem i posłuszeństwem wobec właściciela. Instynkt rozrodczy jest na tyle silny, ze nawet dobrze wyszkolone i na codzien posłuszne psy i suki wymykają sie spod kontroli właściciela i uciekają. Dlatego nawet najgrzeczniejsza dotąd suka z cieczka musi być wyprowadzana wyłącznie na smyczy. I dlatego niestety zdarza sie, ze psy czując zapach cieczki "głuchną i ślepną", pędzą do suki na oślep nie zważając na wołanie właściciela czy nadjeżdżający właśnie samochód... Jest to zresztą jeden z argumentów przemawiających za kastracja psów nie przeznaczonych do rozrodu, bo o ile sukę można kontrolować dla jej własnego bezpieczeństwa przez cały okres cieczki, o tyle właściciel psa mieszkającego w mieście praktycznie bez przerwy narażony jest na niebezpieczeństwo, ze jego pies poczuje zapach rui jakiejś suczki i pogna na oślep tam gdzie mu każe instynkt, narażając sie przy tej okazji na wiele niebezpieczeństw (potracenie przez samochód, zaginiecie i tak dalej). Wróćmy jednak do owulacji. Częstotliwość jej występowania zależy zarówno od uwarunkowań środowiskowych (np. może sie nie pojawiać u suki niedożywionej czy zestresowanej, może tez pojawiać sie tzw. cieczka prowokowana, która następuje w wyniku cieczki innej suki ze stada - wzajemna indukcja i synchronizacja cieczek zdarza sie często w większych malamucich stadkach), jak i genetycznych - niektóre suki maja cieczki co pol roku, inne np. co 9 miesięcy, albo mogą mieć coraz krótsze odstępy miedzy cieczkami. Cieczki w nieregularnych, dłuższych niż rok lub krótszych niż 4 miesiące odstępach, odbiegają od norm fizjologicznych i wymagają leczenia. Kupując sukę warto wypytać o o termin pierwszej cieczki i odstępy pomiędzy kolejnymi u jej matki i suk z rodziny - w naszym przypadku sprawdziło sie to w 100%. U zwierząt wolno żyjących sezonowa aktywność rozrodcza zapewnia urodzenie sie potomstwa w najkorzystniejszej porze roku, jednak u większości ras psów, w tym także malamutow, ten związek z klimatem zanikł w wyniku opieki człowieka, który może zapewnić optymalne warunki rozrodu niezależnie od pory roku. Dlatego tez suki maja cieczki (a także wylinki) niezależnie od pory roku. TERMIN KRYCIA Po owulacji komorka jajowa dostaje sie do jajowodu. Zdolność do zapłodnienia komórki jajowej jest bardzo krotka - starzeje sie ona bardzo szybko, tak ze juz po kilku-kilkunastu godzinach jest niezdolna do zapłodnienia, dlatego tak ważne jest dobranie odpowiedniego terminu krycia. Z nasienia do jajowodu dochodzą jedynie plemniki, plazma nasienia jest zatrzymywana w macicy. Plemniki przechodzą przez drogi rodne macicy bardzo szybko, niektóre juz po kilkunastu minutach znajdują sie w jajowodzie, jednak aby wystarczająca do zapłodnienia liczba plemników znalazła sie w jajowodzie, potrzeba około 1-2 godziny. Całkowita liczba wprowadzonych plemników jest bardzo duża, jednak do miejsca zapłodnienia dociera ich tylko kilkaset. Największa liczba plemników jest zatrzymywana w zagłębieniach szyjki macicy lub w cieśni jajowodu. Cieśń jajowodu jest uważana za magazyn plemników, plemniki zatrzymywane w jej górnej części mogą tam przebywać ponad 20 godzin. W okresie owulacji zdeponowane tu plemniki ulęgają aktywacji i przemieszczaniu w kierunku miejsca zapłodnienia. Następuję to pod wpływem lokalnego przenikania do ścian cieśni jajowodu hormonów uwolnionych z pęcherzyka w czasie owulacji. Droga plemników i komorek jajowych Źródło: "Rozród psów i odchów szczeniąt" Anna Nalazek, HANA-PRESS 1999 Jak widać, sukę można skutecznie kryć przed momentem owulacji, w jej trakcie i kilka godzin po niej. Płeć szczeniąt jest do pewnego stopnia uzależniona od momentu krycia, co wynika z różnic w budowie plemników. Płeć warunkowa jest obecnością chromosomów płciowych (para xx u suk, para xy u psów), komórki jajowe zawierają chromosomy x, a plemniki chromosomy x lub y. Z zapłodnienia plemnikiem z chromosomem x powstaje wiec zarodek płci żeńskiej, natomiast z chromosomem y - płci męskiej. Plemniki z chromosomem x sa większe, wolniejsze, ale za to żywotniejsze - jeśli krycie następuje przed owulacja, to one maja większą szanse na dotrwanie do momentu spotkania z komorka jajowa. Plemniki z chromosomem y sa mniejsze, szybsze, ale krócej żyją - jeśli krycie jest mniej więcej w czasie owulacji, to one dotrą do komórki jajowej jako pierwsze. Tak wiec kryjąc w pierwszym okresie rui mamy większe szanse na urodzenie sie suczek, kryjąc pod koniec rui możemy spodziewać sie przewagi piesków. Nie jest jednak jednoznacznie wyjaśnione, czy proces uwalniania komorek jajowych z poszczególnych pecharzykow zachodzi jednocześnie, czy jest rozciągnięty w czasie. Ponieważ owulacja występuje miedzy 3 a 5 dniem rui, a żywotność plemników waha sie od 24 do 48 (a nawet 72) godzin, najwcześniejsze krycie może odbyć sie w drugim dniu rui. Jednorazowe krycie wystarcza do zapłodnienia, ale tylko jeśli jest wykonane w optymalnym terminie, dlatego tez zawsze krycie sie powtarza - najwyższą skuteczność osiąga sie kryjąc w 4 i 6 dniu rui. Dla większej pewności można powtarzać krycie ponownie, np. kryć 3 razy co dwa dni. Trzeba jednak pamiętać także o tym, ze reproduktor potrzebuje czasu na regeneracje (po 2-3 skokach potrzebuje około 2 dni odpoczynku) i jeśli będzie kryl zbyt często, w kolejnych krociach nasienie będzie obniżonej jakości. Nota bene nasienie pochodzące od psów rzadko kryjących (lub kryjących po raz pierwszy) ma zwykle duży procent plemników z rożnymi wadami. Wraz z większą eksploatacja reproduktora jakość jego nasienia zwykle ulega poprawie (oczywiście nie można go eksploatować nadmiernie, z powodów wyżej podanych). Jak ustalić moment rozpoczęcie sie rui? Najprościej jest sprawdzać to kontaktując sukę z reproduktorem bądź jakimkolwiek zdolnym do krycia psem, wtedy po ich wzajemnym zachowaniu poznamy, czy nadszedł właściwy moment. Można tez próbować ustalić to na podstawie zachowania samej tylko suki - w okresie rui odstawia ona w charakterystyczny sposób ogon w bok, stojąc na szeroko rozstawionych tylnich nogach. Robi to w kontakcie z psem, ale także może sie tak zachowywać w wyniku drażnienia tylnej części grzbietu. Jeśli delikatnie drapiemy sukę u nasady ogona i odstawia ona ogon w bok, może to bycz dla nas wskazówka, ze suka jest w trakcie rui. Krycie w którymkolwiek dniu rui nie gwarantuje nam jednak zapłodnienia. Zdarza sie, ze reproduktor nie chce pokryć suki, pomimo ze ta stoi i zachęca go do krycia. W tym wypadku należy zaufać naturze, zachowanie psa może wskazywać na niewłaściwy moment krycia, za wczesny bądź za późny. Doświadczony reproduktor precyzyjniej niż człowiek potrafi określić optymalny termin krycia. Najprecyzyjniejszy laboratoryjny sposób ustalenia optymalnego czasu krycia polega na oznaczeniu poziomu wyzwalającego owulacje hormonu luteinizujacego (LH) we krwi. Powszechnie stosowany jest tzw. test progesteronowy, dzięki czemu termin krycia ustala sie na podstawie wzrostu stężenia progesteronu w surowicy krwi obwodowej. Kolejna metoda jest badanie śluzu pochwowego, który w trakcie cieczki zmienia swoje właściwości, miedzy innymi przewodzenie prądu elektrycznego. W Polsce używany jest Elektroniczny Wykrywacz Optymalnego Terminu Krycia Suk opracowany i produkowany przez firmę Draminski z Olsztyna. Wykrywacz poprzez pomiar oporności elektrycznej śluzu ustala czas zbliżającej sie owulacji. Testem pomocniczym może być tez test arboryzacji. Krople śluzu z górnej ściany pochwy pobiera sie na szkiełko mikroskopowe i suszy około 30 minut, następnie ogląda ja w 30-100 krotnym powiększeniu. Próbki pobiera sie od początku rui codziennie rano i wieczorem. Początkowo obserwujemy bezkształtna masę zbitych komorek, z czasem komórki te tworzą charakterystyczne "drzewkowate" skupiska - trwa to przez 1,5 - 2 doby. Suki kryte w tym czasie z reguły zachodzą w ciąże. Test ten, w przeciwieństwie do wcześniej opisanych, nie pozwala jednak ustalić optymalnego czasu krycia z jakimkolwiek wyprzedzeniem, nie ma wiec zastosowania przy planowaniu wyjazdu na krycie. Badania wykazały, ze przy prawidłowo dobranym, optymalnym momencie krycia, 95% suk zachodzi w ciąże. Nawet w przypadku tzw. trudnych do krycia suk wskaźnik poczęć wzrósł do 75%. Wykazano tez, ze powtórne krycie powoduje wzrost wkaznika poczęć aż o 45%. Warto obserwować sukę podczas każdej cieczki, tak żeby moc określić kiedy mniej więcej podczas cieczki występuje u niej ruja. Pozwoli nam to później dobrze zaplanować wyjazd na krycie. Przy dalszych wyjazdach, np. kryciach zagranicznych, trzeba pamiętać, ze zmęczenie i stres mogą zahamować owulacje, dlatego warto jest pojechać na miejsce wcześniej, pozwolić suce odpocząć i zaaklimatyzować sie w nowym miejscu. Podroż powinna być dla niej jak najmniej męcząca, z licznymi przerwami w jeździe, spacerami w spokojnych miejscach. Bez względu na długość podroży po przybyciu na miejsce suka powinna zawsze odpocząć, zapoznać sie z miejscem, gdzie ma nastąpić krycie. I pies i suka powinny przed kryciem trochę pobiegać osobno i załatwić swoje fizjologiczne potrzeby. Trzeba pozwolić suce na zapoznanie sie z psem, na chwile swobodnej zabawy, na swobodna grę wstępną, która jest niezbędnym elementem procesu krycia. Trzymanie psów na uwięzi i w ogóle zbytnie ingerowanie w proces krycia stresuje psy i na ogol bardziej przeszkadza niż pomaga. Krycie najlepiej przeprowadzić na świeżym powietrzu (suka będzie sie tam czułą pewniej niż w obcym mieszkaniu, psy będą miały więcej przestrzeni i swobody), w miejscu spokojnym, nieuczęszczanym przez ludzi, gdzie nic nie będzie rozpraszać psów i im przeszkadzać. Optymalnym rozwiązaniem jest ogrodzony ogród. Kiedy juz dojdzie do krycia i złączenia, należy psy przytrzymać, ponieważ zdarza sie, ze suka próbuje sie uwolnić i może nastąpić uszkodzenie prącia psa. Im mniej ludzi obecnych przy kryciu i przytrzymujących psy, tym lepiej. Pokryta suka nie kończy rui, dlatego należy ja w dalszym ciągu bardzo pilnować, wyprowadzać na spacer wyłącznie na uwięzi, tak aby nie doszło do powtórnego krycia przypadkowym psem. PRZYGOTOWANIA - Przed kryciem suki załatw wszystkie formalności w Związku Kynologicznym - suka musi uzyskać odpowiednie oceny na wystawach, następnie kierownik sekcji wpisuje jej do rodowodu uprawnienia hodowlane. Wykonaj niezbędne badania. - Skontaktuj sie jak najwcześniej z właścicielem reproduktora, którym zamierzasz kryć i poinformuj go o swoich planach (pamiętaj, ze może sie nie zgodzić na krycie) i spodziewanym terminie cieczki. Ustal cenę i warunki krycia. - Możesz na wszelki wypadek wybrać "reproduktora awaryjnego", gdyby z jakichś nieprzewidzianych przyczyn nie mogło dojść do krycia wybranym psem. - Przygotuj sukę do ciąży - odrobacz ja, upewnij sie, ze ma komplet szczepień, odwiedź weterynarza, aby ja obejrzał, ewentualnie zrób badania krwi. - Kiedy tylko zacznie sie cieczka, skontaktuj sie z właścicielem reproduktora. Pamiętaj, ze może sie zdarzyć, ze będzie on poza domem w trakcie rui, wiec musisz sie z nim wcześniej umówić (nam sie zdarzyło, ze przy planowanym dalekim wyjeździe na zagraniczne krycie suka dostała niespodziewanie cieczkę półtora miesiąca przed terminem, juz po kilku dniach dawała wyraźne sygnały, ze jest gotowa do krycia, a my nie mogliśmy sie dodzwonić do właściciela reproduktora - takie rzeczy trzeba załatwiać jak najszybciej, ażeby uniknąć przykrych niespodzianek) Jana Wiśniewska
Cieczka u psa stanowi naturalny cykl rujowy, składający się z czterech okresów, które są regulowane przez hormony płciowe. Ruja dzieli się na cztery fazy: Faza przedrujowa ( Proestrus )- pierwsza faza rui trwa około 7 dni od momentu pierwszego krwawienia. Zasadnicza faza cieczki ( Estrus )- faza rui właściwej twa około 9 dni.
1. Budowa anatomiczna i funkcje układu rozrodczego samca i samicy (psy i koty) Samiec:Jądra – gruczoł dokrewny, gonady męskie, znajdują się w worku mosznowym. Zawieszone są na powrózku nasiennym. Jądra podzielone są na liczne płaciki, utworzone przez kanaliki nasienne kręte, które łącząc się ze sobą tworząc sieć jąder. W kanalikach krętych powstają plemniki, a kanaliki proste stanowią odcinek dróg odprowadzających nasienie. Do jądra przylega najądrze, z którego odchodzą przewody odprowadzające. W okresie płodowym jądra znajdują się w jamie brzusznej. W trakcie rozwoju jądra znajdują się w jamie brzusznej. W trakcie rozwoju jądra pod wpływem testosteronu następuje zstępowanie jąder z jamy brzusznej przez kanał pachwinowy do worka mosznowego. Z reguły zstępowanie jąder odbywa się przed urodzeniem, lecz u części psów może nastąpić tuż po urodzeniu. Zatrzymanie się jądra w jamie brzusznej lub pachwinowej określa się jako – zbudowane jest z licznych kanalików i spełnia funkcję magazynu, w którym plemniki bez ruchu przebywają około 3 miesięcy. Przewód najądrza przechodzi w nasieniowód; jest to tak zwane bezpośrednie przedłużenie – służy do szybkiego przesuwania nasienia do cewki moczowej. Jest długim przewodem,który z moszny przechodzi do jamy brzusznej. Obydwa nasieniowody uchodzą do wspólnej cewki moczowej, tzw. wtórnej zatoki dolnej części nasieniowodu znajduje się gruczoł dodatkowy. Nieparzysty, bardzo silnie rozwinięty, okrywa on na kształt mankietu szyjkę pęcherza moczowego i początkowy odcinek przewodu moczowo-płciowego, do którego otwierają się liczne przewody wyprowadzające gruczołu, gruczoł krokowy tzw. prostata lub stercz. Jego wydzielina stanowi płynną część nasienia, które zawiera substancje odżywcze dla plemnikówPrącie jest cylindrycznym narządem kopulacyjnym służącym do wprowadzania nasienia do narządu rodnego suki oraz do wydalania moczu. Znajduje się ono w worku napletkowym, który jest dość długi o wąskim ujściu. U psa prącie ma bardzo długą żołądź. Prącie podzielone jest na część tylną, trzon, część przednią, która stanowi żołądź prącia. W żołędzi można wyróżnić część długą i prąciowa, która znajduje się w przedniej części prącia i ma długość ok 10 cm. U psa ustępuje specjalny mięsień, który przy skurczu zaciska światło żył odprowadzających krew z ciał jamistych żołędzi. Wówczas opuszka silnie nabrzmiewa i po skończonym akcie kopulacji uniemożliwia szybkie wycofanie prącia z pochwy samicy. Skutkiem tego jest szczepienie partnerów trwające przez kilkanaście minut a nawet następuje wskutek wypełnienia krwią ciał jamistych i ciała gąbczastego. Wynikiem tego jest znaczne powiększenie i usztywnienie prącia umożliwiające wprowadzenie do pochwy dokonanie aktu moczowa jest wspólnym przewodem wyprowadzającym mocz i nasienie. Częste krycia w krótkich odstępach czasu prowadzą do szybkiego wyczerpania się zapasu plemników w najądrzu. U psa ejakulacja trwa 5-9 rozrodczy samicy składa się z :-2 jajników – gruczołów płciowych, które wytwarzają komórki jajowe. Jajnik u suki jest lekko wydłużony i ma długość ok 2 cm. Jajniki są znacznie wysunięte ku przodowi i leżą na wysokości III kręgu lędźwiowego.
Průjem u psa nepodceňujte. Na prvním místě by měla být prevence. Při venčení dávejte pozor, aby váš pes nesežral kde co. Samozřejmě krmte svého psa výhradně krmivem pro psy s ohledem na jeho věk, stáří, plemeno či zdravotní stav. Přestože to možná můžete myslet dobře, nekrmte svého psa od stolu.

Karłowatość składa się z brak produkcji hormonu wzrostu, choroba, która może wystąpić u psów. Jest to proces, który jest diagnozowany, gdy pies rośnie i jest obserwowany jako wzrost, który nie jest taki, jak powinien być w zależności od jego wieku i rasy. Ponadto w tym samym czasie mogą wystąpić niedobory innych hormonów, które prowadzą do innych procesów endokrynnych, takich jak niedoczynność tarczycy czy problemy z rujnością u kobiet, a u mężczyzn zanik jąder; oprócz problemów dermatologicznych i wtórnych infekcji. Diagnozę stawia się za pomocą pomiarów laboratoryjnych, a leczenie progestogenami w celu zwiększenia hormonu wzrostu. Jeśli nigdy nie widziałeś psa z karłowatością, oto zdjęcie owczarka niemieckiego z karłowatością. Pojawia się tylko ten futrzany, inny w tym samym wieku, ale zdrowy. W rzeczywistości oba psy są braćmi z tego samego miotu. Czytaj dalej artykuł AnimalWised na temat karłowatość u psów, przyczyny, objawy i leczenie, aby dowiedzieć się więcej o tym problemie endokrynologicznym, który może mieć wpływ na nasze psy. Czym jest karłowatość psów? Karłowatość lub karłowatość przysadkowa u psów to choroba endokrynologiczna w której występuje niedobór hormonu wzrostu (GH), który czasami pojawia się wraz z niedoborami hormonów wytwarzanych w podwzgórzu, takich jak TSH i prolaktyna. Powoduje to karłowatość lub brak normalnego wzrostu w miarę upływu miesięcy. Przyczyny karłowatości u psów To jest choroba wrodzona: szczenięta dziedziczą go po rodzicach w ramach autosomalnego recesywnego wzorca dziedziczenia. Najbardziej predysponowaną rasą wydaje się być Owczarek niemiecki, choć można go również spotkać u wyżeł weimarskich, pinczerów i szpiców. Objawy karłowatości psów Objawy karłowatości przysadki pojawiają się, gdy psy sięgną dwa lub trzy miesiące życia, zanim będą wyglądać jak normalne szczenięta. Jednak od tego momentu nadal mają szczenięcą sierść, następnie zaczynają ją tracić, powodując obustronne łysienie na tułowiu i prezentują mały, ale proporcjonalny rozmiar. Ponadto u psa z karłowatością przysadki można zaobserwować: Wydłużenie zamknięcia nasad kości długich. Ciemia otwierają się dłużej niż u normalnego szczeniaka. Zwapnienie kości prącia. Opóźniony wygląd zębów. Przebarwienia. Cienka i hipotoniczna skóra. Postępujący peeling skóry. Zaskórniki i grudki na skórze. Wtórne infekcje bakteryjne skóry lub układu oddechowego. Niedoczynność tarczycy w 2-3 roku życia. Zaburzenia rozrodu: anestrus (brak rui) u suk i zanik jąder u psów. Chociaż karłowatość sama w sobie nie jest śmiertelna, tak skraca oczekiwaną długość życia mniej niż 10 lat. Jeśli jednak Twój pies nie rośnie, może to wynikać z innych powodów, jak wyjaśniamy w tym innym artykule Dlaczego mój pies nie rośnie? Diagnoza karłowatości u psów Rozpoznanie karłowatości przysadkowej opiera się na objawach klinicznych i diagnostyce laboratoryjnej. Diagnostyka różnicowa Diagnostyka różnicowa karłowatości u psów obejmuje następujące choroby: Młodzieńcza niedoczynność tarczycy. Niedoczynność kory nadnerczy. Jatrogenny hiperadrenokortycyzm. Cukrzyca młodzieńcza Niedożywienie Bocznik portosystemowy. Dysgenezja gonad. Choroba kości Choroba nerek. Diagnoza kliniczna Diagnoza kliniczna opiera się głównie na obserwacji proporcjonalnego zmniejszenia wielkości psa zgodnie z cechami rasy i wieku, co często łączy się z innymi objawami klinicznymi, o których mówiliśmy, takimi jak problemy skórne. Analiza laboratoryjna Analiza laboratoryjna będzie oparta na badanie krwi z pomiarem niektórych czynników i hormonów: Morfologia i biochemia: hemogram i biochemia u tych psów są zwykle normalne, chociaż występuje hipofosfatemia, łagodna hipoalbuminemia, a w niektórych przypadkach może wystąpić azotemia (podwyższona kreatynina lub mocznik), ponieważ niedobór hormonu wzrostu może wpływać na rozwój nerek kłębuszki, odpowiedzialne za filtrowanie moczu. Analiza hormonów: analiza hormonów tarczycy zwykle odzwierciedla wzrost wolnej i całkowitej T4, ale w przeciwieństwie do tego, czego oczekuje się w niedoczynności tarczycy, czyli wzrostu TSH, u psów z karłowatością występuje spadek TSH z powodu braku uwalniania przez podwzgórze w tym nieład. Analiza czynnika wzrostu insulinyTest insulinowego czynnika wzrostu 1 (IGF-1) jest najlepszym sposobem pośredniego odzwierciedlenia wartości hormonu wzrostu. U psów z karłowatością czynnik ten jest znacznie obniżony i wynosi poniżej 50 ng/ml. Inne sposoby diagnozy Innym sposobem na postawienie ostatecznej diagnozy jest stymulowanie uwalniania hormonu wzrostu za pomocą ksylazyna lub GNRH. U zdrowego zwierzęcia hormon wzrostu wzrośnie po tym podaniu, jednak w karłowatości efekt ten nie występuje. Leczenie karłowatości psów Leczenie karłowatości psów odbywa się za pomocą podawanie progestagenów, takich jak medroksyprogesteron, w dawce 2,5-5 mg/kg co trzy tygodnie w 6 dawkach. Następnie, w razie potrzeby, powtarza się co 6 tygodni. Lek ten indukuje produkcję hormonu wzrostu w gruczole sutkowym. Musi monitoruj i sprawdzaj psy co tydzieńponieważ może powodować akromegalię lub cukrzycę. Ogólnie rzecz biorąc, kliniczne objawy skórne ulegają poprawie, dorosłe włosy rosną i przybierają na wadze. Obecnie nie zaleca się leczenia bydlęcym, świńskim lub ludzkim hormonem wzrostu, ponieważ oprócz wysokiej ceny może pojawić się insulinooporność lub nadwrażliwość. W razie potrzeby należy również rozważyć podanie hormonów tarczycy lub glikokortykosteroidów. Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek dolegliwości lub dyskomfortu. Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Karłowatość u psów – przyczyny, objawy i leczenie, zalecamy przejście do naszej sekcji Inne problemy zdrowotne. Bibliografia L. Alvarado. (2006). Zaburzenia wzrostu u psów. Dostępne pod adresem: J. Cerón, MJ Fernández, C. García, M. Hervera, SM Angulo, D. Pérez, C. Pérez, G. Santamarina. (2016). Podręcznik kliniczny chorób wewnętrznych małych zwierząt I. ESVPS, red. SM Publishing Ltd. Sheffield, Wielka Brytania. LE Fidalgo, R. Rejas, R. Ruíz, JJ Ramos. (2003). Weterynaryjna patologia medyczna. Drukarnia Kadmos.

W tym artykule przyjrzymy się różnym czynnikom, które wpływają na długość życia psów. Czynniki wpływające na długość życia psa Genetyka. Podobnie jak ludzie, genetyka odgrywa znaczącą rolę w określaniu długości życia psa. Różne rasy mają różną oczekiwaną długość życia ze względu na ich unikalny skład genetyczny.

Ponad 67% Polaków cierpi na kompleks małego członka. Naukowcy z Uniwersytetu w Oxfordzie znaleźli rozwiązanie tego problemu. Zobacz, na czym polega ich metoda powiększania penisa, uwzględniająca indywidualne parametry każdego mężczyzny. spis treści 1. Rozmiar zakodowany w genach 2. Anatomia erekcji 3. Rozsądnie i na stałe 4. Przełomowa receptura już w Polsce 5. Naturalnie duża męskość rozwiń 1. Rozmiar zakodowany w genach Mężczyźni od lat szukają odpowiedzi na pytanie: od czego zależy rozmiar penisa? Urolodzy wyjaśniają: ,,Długość i grubość prącia kształtuje się już w płodowej fazie rozwoju. Oznacza to, że wielkość penisa uwarunkowana jest zarówno przez geny ojca, jak i przez poziom testosteronu matki w czasie ciąży”. Mimo ogromnej roli genów, na kształtowanie członka wpływają też inne czynniki. W latach dojrzewania mogą to być stres, częstotliwość inicjacji seksualnej, a nawet temperatura. Najnowsze badania brytyjskich naukowców udowadniają, że posłużenie się konkretnymi czynnikami może zwiększyć długość penisa na stałe. Zobacz film: "Czy można przedłużyć penisa?" 2. Anatomia erekcji Rozmiar prącia wzrasta, kiedy mężczyzna doznaje pobudzenia seksualnego. W zależności od predyspozycji członek w trakcie erekcji może się wydłużyć o 3–8 cm. Zjawisko to wyjaśnia Maciej Gruszczyński, Dyrektor Poradni Seksuologicznej: „Penis jest zbudowany z dwóch ciał jamistych oraz z tkanki gąbczastej. W wyniku działania silnego bodźca, wypełniają się one krwią. Skutkiem tego jest widoczne wydłużenie i usztywnienie członka”. Wykorzystując właśnie chłonność ciał jamistych, brytyjscy badacze opracowali naturalną metodę na powiększenie penisa. Istnieje wiele produktów obiecujących powiększenie penisa 3. Rozsądnie i na stałe Badania naukowców opierają się na jednej regule: każdy mężczyzna rozpoczyna kurację zwiększania prącia z innymi predyspozycjami. Dlatego formuła, która wydłuża członka jest skutecznym rozwiązaniem adekwatnie do rozmiarów początkowych. Receptura daje różne efekty końcowe, ale są one pewne i stałe. Naukowcy tłumaczą naturalne działanie badanego środka: substancje aktywne rozszerzają naczynia krwionośne w prąciu. Dzięki temu chłonność ciał jamistych zwiększa się nawet sześciokrotnie, co skutkuje powiększeniem prącia o min. 30% (w zależności od początkowej wielkości penisa – jak pokazują badania). Daje to stopniowy przyrost objętości komór, a w efekcie trwale wydłuża i pogrubia członek. Pozwala też osiągać silniejsze i dłuższe erekcje podczas każdego stosunku. 4. Przełomowa receptura już w Polsce Na polskim rynku jest wielu producentów, którzy obiecują każdemu mężczyźnie przyrost penisa o 8–9 cm w jeden miesiąc. Maciej Gruszczyński ostrzega: „Tak spektakularnych efektów nie zapewni nawet operacja. Skuteczne powiększanie penisa musi przebiegać stopniowo. Równie ważne, by kuracja była dopasowana indywidualnie do możliwości każdego pacjenta”. 5. Naturalnie duża męskość Długość penisa jest delikatną kwestią dla każdego mężczyzny. Naukowcy ujawnili, że aż 68% Polaków chciałoby powiększyć swoją męskość. Wyniki badania są zrozumiałe – duże prącie poprawia samoocenę i podnosi pewność siebie, zwłaszcza w sypialni. Dlatego odkrycie brytyjskich uczonych uznano już za przełomowe. „Ta nieinwazyjna metoda pomaga pozbyć się na zawsze kompleksu małego członka. Rozmiar męskości przestaje zależeć od natury – nareszcie jest efektem osobistych preferencji mężczyzny” – podsumowuje Maciej Gruszczyński. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy

Szacuje się, że największe przyrodzenie posiadają mieszkańcy Ameryki Południowej oraz Afryki. Ich prącie w pełnym wzwodzie i pełnej erekcji może mierzy średnio 17,5 do ponad 18 cm. Wśród Polaków przeciętna długość penisa we wzwodzie wynosi ok 13-15,5 cm oraz 10-11,5 w stanie spoczynku.
Każdy właściciel psa lub kota doskonale zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństw czyhających na jego pupila. Szalone gonitwy podczas spacerów czy zwykła wycieczka po przydomowym ogródku mogą skończyć się drobnym urazem lub poważną kontuzją. Aby móc udzielić pupilowi pomocy warto profilaktycznie uzupełnić apteczkę o bezpieczne dla zwierząt środki. Przeczytaj jak wspomóc gojenie się ran u psa i kota? W jaki więc sposób pielęgnować rany psa i czym je leczyć, a czym przemywać rany u kota? Podziel się wiedzą – udostępnij Rany u psa – pierwsza pomocRaną nazywa się przerwanie ciągłości lub uszkodzenie tkanek skóry wskutek urazu lub czynnika zewnętrznego. Skóra psa, mimo warstwy ochronnej w postaci sierści lub włosa, narażona jest na wiele uszkodzeń. Spacery po trudnym terenie, szkło rozbite na ścieżce, czy atak ze strony czworonożnego pobratymca, to tylko niektóre z losowych sytuacji mogących wymagać udzielenia pierwszej pomocy. W przypadku pojawienia się skaleczenia lub rozcięcia pierwszym krokiem jest dokładne umycie i osuszenie rany przystąpieniem do starannej dezynfekcji skaleczonego miejsca należy je oczyścić z wierzchnich zanieczyszczeń (piachu, żwiru, krwi). Kolejnym etapem jest dezynfekcja rany u psa środkiem bakteriobójczym, który wnikając wgłąb zranienia hamuje namnażanie się szkodliwych drobnoustrojów. Tworzy tym samum wstępny opatrunek dla psa na powierzchni uszkodzonej w wygodny atomizer spray’e, to dobry sposób na szybkie odkażenie zranionego miejsca. Działające przeciwzapalnie produkty np. octenisept® w nieinwazyjny sposób dezynfekują ranę nie podrażniając jej, ani nie powodując nieprzyjemnego szczypania. Dzięki temu zwierzę nie czuje dyskomfortu, a właściciel może zabezpieczyć ranę psa się ran u kotaSpray’e odkażające sprawdzą się także w przypadku dezynfekcji kocich ran. Szybko wchłaniające się w skórę, nie pozostawiające lepkiej warstwy produkty, to cenna pierwsza pomoc w przypadku skaleczeń, zadrapań, czy rozcięć u kociego pupila. Jeśli zdezynfekowana wcześniej rana okaże się powierzchowna lub nie wymaga chirurgicznej interwencji lekarza specjalisty, należy zabezpieczyć ją przed zanieczyszczeniami czy lizaniem. Opatrunek dla kota i psa powinien przepuszczać powietrze, by skóra mogła oddychać. Wilgotne środowisko nie sprzyja szybkiemu gojeniu się rany, dlatego zaleca się osuszanie leczonego miejsca oraz zabezpieczanie go przepuszczającym powietrze cienkim bandażem. Jeśli jednak opiekun zwierzęcia jest w domu i ma pupila stale pod obserwacją warto od czasu do czasu ściągnąć opatrunek, aby rana mogła swobodnie oddychać. Warto także wspomóc narażoną na podrażnienia skórę ochronnymi produktami na bazie łagodnego pantenolu czy nawilżającej wazeliny. octenisept® krem pobudza naturalne procesy odbudowujące skórę, a zawartość przeciwzapalnego bisabolu oraz bakteriobójczej oktenidyny, skutecznie przyśpieszają proces gojenia się środkiNajważniejszym aspektem domowej pielęgnacji w procesie leczenia ran małych zwierząt są składniki bezpieczne dla ich zdrowia. Zarówno pies, jak i kot mają tendencje do wylizywania zranionego miejsca. Dlatego produkty używane w pielęgnacji gojących się miejsc nie powinny zawierać drażniących ani barwiących substancji, zawartość alkoholu również nie jest wskazana. Produkty o delikatnym działaniu i nietoksycznym składzie (np. Octenisept spray) to maksimum bezpieczeństwa, nawet jeśli zwierzę zliże je z powierzchni skóry. Produkty tego typu wykazują długotrwałe działanie lecznicze, zarówno na powierzchni, jak i w głębszych warstwach skóry. Podziel się wiedzą – udostępnij Poznaj naszego eksperta RedakcjaKażdego dnia do szpitali w całej Polsce trafiają osoby, które cierpią z powodu komplikacji powstałych na skutek nieodpowiedniej pielęgnacji skaleczeń, ran czy oparzeń. Jako redakcja portalu uważamy, że lepiej takim sytuacjom przeciwdziałać niż je leczyć. Dlatego powstał nasz portal, który jest pierwszą w Polsce pełną i rzetelną bazą wiedzy na temat profilaktyki i leczenia różnego rodzaju ran. Mamy nadzieję, że zawarte tu informacje pomogą Państwu szybko i bezboleśnie wyleczyć każdą z nich. Zostaw komentarz Zobacz także Informacja: Twoje dane osobowe Dziękujemy, że do nas zajrzałaś / zajrzałeś. Przejrzystość i bezpieczeństwo świadczonych usług to dla nas priorytet, dlatego prosimy – zapoznaj się z poniższymi dane zbieramy?Ta strona internetowa zbiera dane osobowe takie jak adres IP użytkownika oraz dane zawarte w plikach cookies (lub podobnych technologiach, np. local storage) zapisywanych na urządzeniach użytkownika, a także korzysta usług świadczonych przez firmy Google ( Google Analytics) czy Facebook ( Facebook Pixel).Dlaczego zbieramy dane?Wykorzystujemy je, aby analizować ruch na naszej stronie, oraz prowadzić działania marketingowe – promować nasze usługi, wyświetlać Ci oferty specjalne, reklamy dostosowane do Twoich zainteresowań itp. Podstawą zbierania danych jest realizacja prawnie uzasadnionego interesu administratora jest administratorem danych?Administratorem danych jest Schulke Polska z siedzibą w Warszawie przy Alejach Jerozolimskich 132, wpisana do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy w Warszawie pod nr KRS 0000104818. Dane te są przekazywane jedynie ograniczonej liczbie firm, z którymi współpracujemy przy świadczeniu usług technicznych i reklamowych. Nie są przekazywane innym podmiotom w celu prowadzenia innych działań reklamowych, niż tylko te dotyczące produktów firmy Schulke wiesz już wszystko w sprawie wykorzystania Twoich danych przez tę stronę – prosimy zamknij to okno. Więcej informacji można znaleźć w naszej polityce prywatności, klikając w przycisk „Chcę wiedzieć więcej”. Dziękujemy!Rozwiń
34q9Uu.
  • w8m8ltwngt.pages.dev/191
  • w8m8ltwngt.pages.dev/294
  • w8m8ltwngt.pages.dev/135
  • w8m8ltwngt.pages.dev/238
  • w8m8ltwngt.pages.dev/35
  • w8m8ltwngt.pages.dev/11
  • w8m8ltwngt.pages.dev/220
  • w8m8ltwngt.pages.dev/146
  • w8m8ltwngt.pages.dev/165
  • prącie u psa długość