25 czerwca 2013 Amerykański magazyn „Vanity Fair” chciał opublikować nieznane opowiadanie Ernesta Hemingwaya, które niemal 90 lat wcześniej redaktorzy pisma odrzucili. Spadkobiercy pisarza nie wyrazili jednak zgody na publikację. „My Life in the Bull Ring with Donald Ogden Stewart” (z ang. „Moje życie na arenie z Donaldem Odgenem Stewartem”) to krótkie 5-stronicowe opowiadanie, które młody Hemingway napisał w 1924 roku, w czasie gdy pracował nad swoją debiutancką powieścią. Nieco komiczna w wymowie historia rozgrywała się na hiszpańskiej arenie podczas walk byków, a jej bohaterem był Donald Ogden Steward, amerykański scenarzysta filmowy i bywalec salonów zaprzyjaźniony z Hemingwayem (był pierwowzorem postaci Billa Gortona w „Słońce też wschodzi”), który jednego razu stanął oko w oko z bykiem i został wyrzucony w powietrze z gromkim okrzykiem na ustach. Hemingway wysłał opowiadanie do magazynu, licząc na publikację, jednak spotkał go los podobny do wielu innych młodych literatów ? tekst został odrzucony przez redaktora. Niemal 90 lat później sytuacja się jednak zmieniła ? pisarz uznawany jest obecnie za jednego z najważniejszych twórców amerykańskiej literatury, dlatego „Vanity Fair” zrewidowało swój pogląd i z dużo większą przychylnością spojrzało na rękopis. Redaktor naczelny magazynu wysłał prośbę do spadkobierców o możliwość publikacji opowiadania i tu spotkało go niemałe rozczarowanie ? zgody nie udzielono. Reprezentujący spadkobierców Hemingwaya Michael Katakis powiedział w rozmowie z „The Independent”, że jego mocodawcy są „bardzo ostrożni z niepublikowanymi materiałami. Pytanie brzmi: 'Jeśli Hemingway by żył, czy chciałby żeby to było wydane w takim magazynie jak 'Vanity Fair’, a może wolałby przekazać tekst do badań akademickich pod kątem rozwoju jego warsztatu literackiego?” Za odmową kryje się jednak prawdopodobnie jeszcze jeden czynnik. 84-letni syn pisarza, Patrick Hemingway, powiedział niedawno: „Nie jestem wielkim fanem 'Vanity Fair’. To swojego rodzaju luksusowy magazyn dla mędrców – ludzi, którzy czerpią swoją satysfakcję z jeżdżenia Jaguarem zamiast Mini.” Hemingway mógł więc po raz ostatni zrewanżować się pismu zza grobu. Opowiadanie zaś dołączone zostanie do drugiego tomu listów zebranych pisarza, które mają ukazać się w Stanach jeszcze w tym roku. fot. JFK-EHEMC Tematy: Ernest Hemingway, featured, full-image, Patrick Hemingway, proza światowa, Vanity Fair Kategoria: newsy

Tyle o fabule, teraz o bohaterach. „Listy zza grobu” podobnie jak inne powieści Remigiusza Mroza bazują na 5 czy 8 postaciach. I dlatego tak bardzo ważna jest ich kreacja. A tu coś nie pykło. Burza jest nudna i przewidywalna a Seweryn to najnudniejszy facet świata.

Facebook Copyright © 2017 Jack Burlay | Created by: Pureidea

Zemsta zza grobu? 23.06.2009. Redaktor National Geographic. Udostępnij: Zgon 53-letniego króla Stefana Batorego, który zmarł w swym ulubionym Grodnie, w całkowitym odosobnieniu, wzbudzał uporczywe plotki. Powszechnie mówiono, że przyczynili się do tego włoscy lekarze Simonius i Bucella – na skutek swej nieudolności albo na zlecenie Kiedy Katy wróciła do domu, od razu pobiegła do swojego pokoju. Dopiero tam mogła dać upust swoim emocjom. Popłakała się. Znowu. W szkole znów same problemy. Ludzie ciągle się z niej śmieją. -Czy jestem gorsza, bo noszę inne ciuchy, nie chodzę na imprezy i nie mam nikogo? Dobrze, że nie wiedzą, że wolę dziewczyny. Wtedy już w ogóle nie daliby mi spokoju. Następnego dnia okazało się, że do klasy Katy dołączyła nowa uczennica. Miała długie, kręcone włosy, które były pofarbowane na niebiesko. Katy od razu zwróciła na nią uwagę. Jednak bała się do niej zagadać. Niebieskowłosa dziewczyna podeszła do niej w przerwie na lunch. -Cześć, jestem Mary-przedstawiła się z uśmiechem. Ślicznie wyglądała, kiedy się uśmiechała. -Hej, Katy jestem. -Nie chciałabyś zjeść ze mną lunchu? Nie znam tu nikogo, a ty wydajesz się miła. -Jasne, siadaj ze mną. Dziewczyny zjadły razem posiłek. Mary opowiedziała, że przeprowadziła się do Seattle, bo jej ojciec stracił pracę w Nebrasce. Okazało się, że dziewczyny mieszkają w sąsiedztwie, więc Mary zabrała Katy swoim samochodem do domu. Po kilku miesiącach Katy odważyła się powiedzieć przyjaciółce, że się w niej zakochała. Niebieskowłosa dziewczyna była bardzo zdziwiona. -Ale ja... Ja jestem hetero... Nie mówiłam ci, ale Adam poprosił mnie o chodzenie... I zgodziłam się... Wiesz, Katy, jeśli ty mnie kochasz, to chyba byłoby lepiej, jeśli nie spotykałybyśmy się przez jakiś czas...-Mary szybko ją przytuliła i wyszła. Katy popłakała się. Przez kilka dni nikomu się nie pokazywała. Zaczęła się ciąć. Postanowiła,że zrobi to, co chciała zrobić zanim poznała Mary. Napisała list do rodziców. Przeprosiła ich za wszystko. Kupiła nową żyletkę i wódkę. W szafce znalazła tabletki nasenne. Połknęła całe opakowanie. Popiła je wódką. Dla pewności podcięła sobie żyły. Rano, kiedy mama poszła obudzić córkę do szkoły, znalazła ciało Katy. Całe Seattle obiegła wieść o samobójstwie siedemnastoletniej dziewczyny. Mary domyśliła się, że to z jej winy. Załamała się. Nie poszła nawet na pogrzeb. Nie dałaby rady spojrzeć na trumnę. Po kilku latach Mary, która wzięła ślub z Adamem, nadal pamiętała o samobójstwie przyjaciółki. Nie mogła o tym zapomnieć, chociaż próbowała. Chodziła do psychologa. Pewnego dnia w życiu Mary zaczęły dziać się dziwne rzeczy. Kiedy w jesienny wieczór kobieta siedziała z mężem w ogrodzie, nagle zerwał się silny wiatr. Szybko uciekli do domu, więc nie zobaczyli, że liście ułożyły się w napis 'POŻAŁUJESZ SZMATO'. Kilka dni później młoda kobieta nie mogła znaleźć swojej ulubionej karmazynowej szminki, którą zostawiła na toaletce. Zawsze ją tam zostawiała. Zaniepokoiła się, ale nawet nie podejrzewała tego, co ją czeka. W wieku dwudziestu siedmiu lat Mary zaszła w długo oczekiwaną ciążę. Promieniowała szczęściem. Z radością oczekiwała swojej małej córeczki. Razem z Adamem postanowili dać jej na imię Jane. Była w szóstym miesiącu. Jak co rano poszła do łazienki, aby przygotować się na czekający ją dzień. Uczyła dzieci w szkole podstawowej, więc jeszcze chodziła do pracy. W łazience przeżyła szok. Wszystkie rzeczy walały się po podłodze. Na lustrze dostrzegła napis wykonany krwią. Litery były niewyraźne. Zdołała jednak odczytać słowa 'NIGDY NIE BĘDZIESZ SZCZĘŚLIWA! NIE PO TYM, CO MI ZROBIŁAŚ, SUKO! TWOJA NA ZAWSZE K.'. Mary zrobiło się słabo. Adam znalazł ją kilka chwil później, kiedy kończyła sprzątać. Powiedziała mu, że rozsypała puder. Pomógł jej i zjedli razem śniadanie. Po posiłku Mary poszła do pracy, a Adam został w domu. Pod samą szkołą dostała skurczy. Były bardzo silne. Dyrektorka, która właśnie przyszła, wezwała karetkę. W szpitalu zrobili cesarskie cięcie. Dziecko urodziło się martwe. Mary była załamana. Jej córeczka, jej Jane... Jak to możliwe? Chciała zadzwonić do Adama, ale on nie odbierał. Koło południa do jej sali weszli policjanci. Powiedzieli, że w jej domu wybuchł pożar. Znaleźli zwęglone ciało. Przyczyną pożaru był wybuch gazu. Stwierdzili, że musiał się wcześniej ulatniać i wystarczyło, że Adam zapalił światło. Nie miał szans na przeżycie. Jednak Mary wiedziała, że to nie mógł być wypadek. Zawsze zakręcali butlę z gazem. Odkręcali ją jedynie, gdy musieli coś ugotować. Po kilku tygodniach terapii u psychiatry, Mary, która popadła w depresję, wyprowadziła się z Seattle. Pojechała do Nowego Jorku. Wiedziała jednak, że to nie koniec jej problemów. Problemów z Katy. Reborn. Opis filmu. Tess urodziła się martwa, ale wskutek wyładowania atmosferycznego w szpitalu ożyła. Posiadła też niezwykły dar panowania nad energią elektryczną. Przez szesnaście lat była więziona przez pracownika kostnicy, zdołała się jednak uwolnić i odnaleźć matkę, którą okazuje się Lena, sławna niegdyś aktorka. SdMHoxh.

w8m8ltwngt.pages.dev/150

w8m8ltwngt.pages.dev/230

w8m8ltwngt.pages.dev/6

w8m8ltwngt.pages.dev/269

w8m8ltwngt.pages.dev/153

w8m8ltwngt.pages.dev/135

w8m8ltwngt.pages.dev/370

w8m8ltwngt.pages.dev/75

w8m8ltwngt.pages.dev/149

zemsta zza grobu 2017